Bir varmış, bir yokmuş,
bir sivri bir sivriye bir gün sormuş,
“kimseyi sokamadım, var mı sende ?
Ben de emiyorum” demiş diğeri
Uyuyakalmışlar…
**
Virütik bir zamanda, insan boşluğu gördü.
İzolasyon, mesafeyi , mesafeyi aşma açılımlarını getirirken, kısıtlanma elinden, kimse kimse-ye pek de bir şey yapamadığında görünür kılındı, dışarıdan kesilince içeride (d)olan –biten…
Dışarıyla-dışarıdan doldurulmaya alış(tırıl)an içi boşa açılan kapı, üzerinde ‘hep alayım ‘ yazan kapıya bakıyor, bu kapı da, üzerinde ‘kendine vermeyi bilmeyiş’ yazılı bir kapıya açılıyor, olabilir.
Robota giren elma, meyve suyu diye çıkıp lezzete kavuşurken, ezilir sıkışır da…
Bu sıkılma, insanı nasıl-neye dönüştürür öyleyse ?
Eskisi gibi olmasını beklerken, isteğinin dönüştüğünü görebilir de, hayretle…
-İlişki vs
denince akla kadın-erkek geliyor, hemen
Oysa onunla el ele yürüyen kendin ve yaşamla ilişkidir,
bu zeminlere bakılmadan , kadın-erkek işlerini anlamaya çalışmak, şakacı haliyle, absürdite…
Siz 3 kişisiniz; sen, o ve aranızda-ki, ilişki…
Bu 3, 2 den farklı; hem nicelikte, hem nitelikte …
Tarafların etkileşim-katkısıyla şekillenen, onlar neyse ona dönüşmeye doğal olarak meyleden ama yine de fazla ve farklı bir oluşum, ilişki…. ( aşk olsun adı, ver coşkuyu…. )
Bir süreç ve ürün iken ilişkinin
kendisine ne katıyorum, neyi katamıyorum ? ( o da insana dahil, neyse o-ayna )
İlişkiye kattığım neye dönüşüyor,
Bu süreç beni neye dönüştürüyor ? (verdiğimle nasıl doluyorum )
ilişkiler araçılığıyla yaşama nasıl-ne katıyorum ?
sorular, sorular….
İlişki aynalar, ilişki insan-a yapar, böylece…
Bu süreç, kabında olan-olmayanı görmeyi öğrenmekle keşfe vesile ,
‘o, dışarıda bir yerde’ yanılsaması yerle bir olurken iyice
….
O ne hissediyor yerine , aradaki ilişkinin niteliği ve dönüşümüne
O gelince mutlu olacağım yerine , ben neye benziyorum, dilediğim ilişkiye mi, yada…
her neyse…
2 yarımın
1 tam etmediği yerde
#wholistic
Alev
4.9.2020