Gözlerinin önünde
çökmekte bir sahne
Biliyorsun sürmez daha fazla
bu oyun
Heyecanlısın…
Sen de oyunculardandın, bazen gönülsüz
bazen çocukça bir hevesle, balondan hayallerin, ezber repliklerinle,
katılırdın…
Kıyafetin, eğreti idi
üstünde
Ruhun kaçardı, iliklenmemiş bir düğmenin deliğinden ,
dışarı dışarı…
Zamandan kaçmış
mesut bir aralıkta bakıyorsun
kör topal biroyun
Acaba der ve denerdin;” oluyor mu, olur mu”
Bağırırken yönetmen; “olmuyor, çık dışarı”
Desene; “Tamam,
çünkü ben buyum …”
Öğrenmişsindir kesin,
ayağının altından,
kayarken zemin:
-İnsan isteyebilir, ama şeyler kendi gibidir
Ve sebepler kurtarmaz sonuçları
Sevsen de sevmesen de
öyledir….
Sahne çökmekte ise,
karışacak tarihe, senin rolün de
Kim yazacak yeni rolleri,
oyuncular nerede
…
Çatırdıyor diyorum
gözlerinin önünde, sahne
tanık olan
nefesi izle
olan
ve
bitene
….
Kıvılcım,
nefeste…
bittiği yerde yeşerir mi dersin
bir iç otorite
Duyabiliyor musun
içinden geçen
herşeye tanık
ve hepsinden
öte
…
30.4.2023